Produkt uzyskiwany na wylocie z biogazowni zawiera 50-70% metanu. Aby go wykorzystać w systemach transportu paliw, konieczne jest przeprowadzenie tzw. modernizacji, czyli jak najpełniejszego oczyszczenia od zanieczyszczeń. Przede wszystkim trzeba wyeliminować siarkowodór i dwutlenek węgla.
Zawartość metanu należy sprowadzić do poziomu gazu ziemnego, który wynosi 95-99%. Dopiero wtedy biometan może zostać przesłany do ogólnej sieci dystrybucji gazu. Tam jest mieszany z gazem ziemnym i używany:
- do uzyskania energii elektrycznej;
- do celów grzewczych;
- do samochodów napędzanych gazem
Ponadto paliwo alternatywne z odpadów jest tańsze niż zakupiony gaz ziemny, co pozwala zaoszczędzić znaczne środki.
Należy również zauważyć, że podczas prawidłowej eksploatacji sprawnej biogazowni nie występują żadne czynniki, które mogą negatywnie wpłynąć na środowisko. Przy powstaniu awarii eksploatacja biogazowni może być niebezpieczna. Na przykład: przy pęknięciu ścianek komory fermentacyjnej reaktora, gaz może trafić bezpośrednio do atmosfery. Odpady które zostają po fermentacji posiadają lepszą przyswajalność przez rośliny w porównywaniu do swoich „świeżych” odpowiedników.
Wynika to z zmian właściwości opisanych powyżej, oprócz tego zmniejsza się uciążliwy zapach.
Należy podkreślić, że pozyskiwanie biogazu z domowych, przemysłowych lub rolniczych odpadów organicznych zmniejsza obciążenia na ekosystem, poprawia lokalną sytuację środowiskową i oszczędza zasoby, w tym ziemię, dla innych celów.
Nasze instalacje są bardzo bezpieczne w użytkowaniu, wielokrotnie przetestowane i sprawdzone w sytuacjach awaryjnych. – Leszek Budohoski, Fermentor Plus.
Źródła: Trzebiński J. Biogazownia rolnicza. Zagrożenia dla środowiska. 03/2012.
No responses yet